O krok bliżej do spełnienia marzeń

Czym jest naprotechnologia, o której obecnie sporo się mówi? Co kryje się pod nazwą, która sugeruje odkrywczą metodę leczenia niepłodnych osób? Czy na pewno daje szanse na dziecko? Czy może zastąpić zapłodnienie in vitro? Spróbować czy nie?

Magda i Darek wjeżdżają do kliniki w Gdyni podwójnym wózkiem, w którym śpią dwa urocze maluchy – Kinga i Mikołaj. Z odwiedzinami czekali, aż Magda dojdzie do siebie po porodzie.  Przyszli, by pokazać swoje podwójne szczęście, na które tak długo czekali. Poznajcie ich historię opowiedzianą przez Darka.

Humorystyczne powiedzenie zaczerpnięte z poradnika Johna Gray’a „Mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus” tłumaczy, a raczej puentuje przyczynę złożoności relacji damsko-męskich. Trudno się z nim nie zgodzić, ponieważ jedną z zasadniczych różnic między kobietą a mężczyzną jest odmienny sposób wyrażania emocji. Ważne, by kobieta zdawała sobie sprawę tego, że jeśli jej partner nie uzewnętrznia uczuć to nie oznacza, że nie jest zaangażowany.

W momencie porodu organizm dziecka jest „zasiedlany” przez florę bakteryjną znajdującą się w kanale rodnym matki. To początek procesu tworzenia się mikrobioty człowieka, czyli mikroflory jelitowej, która ma olbrzymie znaczenie dla jego zdrowia przez resztę życia. Dlatego kobiety planujące ciążę powinny zadbać o to, by w ich organizmie znalazło się dużo „dobrych” bakterii, którymi podzielą się z noworodkiem.

Właściwe odżywianie jest integralną częścią procesu leczenia niepłodności. Istnieje wiele dowodów na to, że stosowanie odpowiednio zbilansowanej diety zawierającej witaminy, minerały, antyoksydanty oraz ewentualnie uzupełnianej specjalnymi suplementami zwiększa szanse zarówno na naturalne poczęcie jak i na powodzenie w technikach wspomaganego rozrodu. Wizyta dietetyka wywołuje często opór pacjentów, którzy postrzegają przejście na zdrową dietę jako coś bardzo trudnego. Czy tak jest? Poznajcie mity o przechodzeniu na dietę, które...

W momencie, gdy zarówno mężczyzna jak i kobieta pogodzą się z myślą o tym, że nie będą genetycznym rodzicami dziecka, przychodzi czas wyobrażanie sobie, jak będzie wyglądała przyszłość ich powiększonej rodziny. Pojawiają się pytania: Czy skoro dziecko nie będzie miało moich genów będę jego prawdziwym rodzicem? Kim dla nas i dla naszego dziecka będzie dawca lub dawczyni? Jak to wpłynie na nasz związek? Jak będziemy się z tym czuli? Czy nasze dziecko powinno wiedzieć? Co na to reszta rodziny, znajomych? Mówić im, czy lepiej zachować tę wiedzę dla siebie?

Założenie rodziny dzięki pomocy osoby trzeciej jest dla niepłodnych par szczególnym wyzwaniem. Wiąże się z koniecznością poradzenia sobie z licznymi dylematami moralnymi i trudnościami emocjonalnymi. Decyzja przed którą staje para nie jest łatwa. Co należy rozważyć przed jej podjęciem podpowiada psycholożka Dorota Gawlikowska.

Październik to miesiąc walki z rakiem piersi. Wiele kobiet boi się, że nowotwór to wyrok. Motywacją do walki z chorobą może być chęć urodzenia dziecka. Macierzyństwo po zakończonej terapii onkologicznej jest możliwe, o ile wcześniej pomyślimy o zabezpieczeniu płodności. Jak to zrobić?

Kto może skorzystać z in vitro a kto nie? Czy możliwe będą badania genetyczne pozwalające ustalić płeć dziecka? Czy dawstwo komórek rozrodczych i zarodków będzie zupełnie anonimowe? Na te i inne pytania odpowiedź znaleźć można w ustawie o leczeniu niepłodności, której zapisy zaczną obowiązywać od listopada 2015 r.

Zarodki par, które korzystają z in vitro poddaje się często badaniom genetycznym. Są one wykonywane jeszcze przed przeniesieniem zarodka do macicy kobiety, dlatego określa się je mianem diagnostyki preimplantacyjnej. Pomagają wykluczyć ryzyko wystąpienia wad genetycznych u dziecka, które rodzice mogą mu przekazać, mimo że sami nie chorują. Badania genetyczne pozwalają też ustalić lub potwierdzić przyczynę powracających poronień i niepowodzeń po zapłodnieniu in vitro.